Profesor Mustafa Demiri, është një nga figurat më të shquara të botanikës shqiptare. Lindi më 13 qershor të vitit 1923, në qytetin arsimdashës të Elbasanit. Vazhdoi Normalen e Elbasanit, studimet e larta në Universitetet e Zagrebit e të Sofjes dhe specializime pasuniverisitare në Budapest e Leningrad. Emërohet dhe punon si mësues në Gramsh. Aty bie në kontakt me bimësinë e zonës. Këtu fillon dashuria për natyrën, e cila e karakterizoi gjithë jetën.
Së bashku, me kolegë të tjerë, ku veçojmë profesorët Kolë Paparisto dhe Xhafer Qosja studiojnë dhe organizojnë florën dhe bimësinë e Shqipërisë. Më 1962, botohet vepra Flora e Tiranës. E cila hedh bazat e inventarizimit dhe studimit të bimëve të Shqipërisë. Vizioni si studiues, korrektësia dhe përkushtimi si pedagog ishin veçori të Demirit.
Thjeshtësia dhe dashamirësia e tij e bënë të fitonte respektin e të gjithë atyre që e njihnin. Edhe pse vlerësimi për të në rrethet akademike ishte i kufizuar, punën dhe veprat e tij nuk u zbehën. Më 1983 boton veprën madhështore “Flora Ekskursioniste e Shqipërisë”. E cila mbetet edhe sot një nga më të cituarat në studime të ndryshme. Më 1988, së bashku me K. Paparisto, Xh. Qosja dhe I. Mitrushi botojnë veprën madhore “Flora e Shqipërisë”. Vepër që u botua nga Akademia e Shkencave, pasi tre nga autorët nuk jetonin. Një vepër me rëndësi europiane. Studime të vazhdueshme dhe me vlerë, e ngritën autoritetin e tij si botanist.
Zbuloi për herë të parë Yllin e Alpeve (Leontopodium alpinum), e cila nuk mendoj se ndodhej në Shqipëri. Ajo është bimë e rrallë në vendin tonë.
Ai ideoi dhe projektoi Kopshtin Botanik të Tiranës, të cilin e drejtoi deri në ditën e fundit të jetës së tij. Prof Demiri është vlerësuar me Çmimin e Republikës, me titullin e lartë “Mësues i Popullit”, me Urdhrin “Naim Frashëri” të Kl.I, me titullin “Qytetar Nderi” i Qytetit të Elbasanit. Ndahet nga jeta në vitin 1985.